Rome Ja Ja

Wie aan Rome denkt, denkt ook aan het Vaticaan. En wie aan het Vaticaan denkt, denkt aan de Paus! Het hele Vaticaan is al een belevenis op zich. Op zondagochtend houdt de Paus een toespraak en spreekt hij de zegen uit. Daar moesten we natuurlijk bij zijn. Zeker nu de Katholieke kerk homoseksuele relatie in mag zegenen. ( En nee, ik heb me er dit keer niet mee bemoeid, ik was écht vrij! ) Net zoals duizenden anderen, stonden we te dringen om er bij te zijn. Omdat we nu toch op het St Pietersplein stonden en al door de wachtrijen en checkpoints heen waren, konden we zo naar de St Pieter zelf. Ondertussen zongen we nog eens van ‘Onze Popie Jopie’…

In de St. Pieter kun je in de crypte een groot aantal graven van vorige pausen zien, zo ook het graf van de apostel Petrus (de eerste Paus). 

Rome is natuurlijk één grote religieuze kermis. Voor mij niets liever dan dat; ik geniet er met volle teugen van. Erwin ook wel hoor. Haha. Die moet wel, zo niet mocht hij bij de ingang op een bankje zitten. Het was namelijk 6 dagen lang schitterend zonnig weer met 15 graden.
Het valt op dat de Pausen vroeger als hoofd van de kerk veel macht hadden. De rijkdom van pracht en praal spat er overal van af. Dit zou in deze tijd ongepast zijn, maar vroeger blijkbaar niet. Overal lees je Pont Max (Pontifex Maximus=hoogste priester) terug. 

Het is een ‘prachtige’ mix van cultuur, religie, geschiedenis, symboliek en mystiek. al zitten aan veel verhalen ook een bijzonder smaakje. 

De kerken zijn hier zo enorm, dat moet je ervaren om het te beseffen. Let maar goed op de verhoudingen op de foto’s.  Zo zijn er vier Pauselijke kerken in Rome, waarbij een mooie verhaal is van de ‘Heilige deur’. In de st Pieter is ook een Heilige deur, welke alleen op een jubeljaar (1x per 50 jaar) open gaat. Tussendoor is dus de deur dicht gemetseld. 

Op maandag bezochten we de Vaticaanse musea. Hier waren we ook niet alleen. Ik vroeg me af wat er van over bleef als ook hier alle kunst terug zou moeten naar het land van herkomst. De zalen zijn prachtig beschilderd. Zo hebben we zelfs in de kamer van Paus Leo X gezeten, wetende dat hij door geldgebrek zijn financiën niet rond kreeg voor de bouw van de St. Pieter en aflaten ging verkopen. Dankzij deze Paus is de reformatie ontstaan. Wat zal die man gepeinsd hebben in deze kamer. 

Uiteraard hebben we ook de welbekende attracties van Rome bezocht, hier een greep uit de foto’s  

Zo waren we ook bij een kerk met ‘de Heilige trap’. De trap is door de moeder (Helena) van keizer Constantijn in 326 vanuit Jeruzalem naar Rome gehaald. Het betrof de trap waarop het bloed van Jezus zat, de trap van het gebouw waar Pontius Pilatus zijn werk deed. Nu kun je alhier de trap als pelgrim beklimmen, let wel, het mag alleen op de knieën. Omdat de trap bescherming verdiend wordt er slechts een enkele keer het hout weggehaald. 

Als afsluiter nog een paar interieur foto’s van twee van de Pauselijke kerken. Prachtig!

Ter afsluiting; We hebben als Europa echt een probleem. En dat probleem ontstaat bij de grenzen van Europa. En dat is Italië! Door heel Rome stikt het van de illegalen, daklozen, drank- en drugsverslaafden. Overal eenzame mannelijke ‘Afrikanen’ en ‘Syriërs’ die alles los en vast jatten, beroven of bedriegen om vervolgens hun drank of drugs te kunnen kopen. Er ligt overal afval, lege (kapotte) bierflesjes en huisraad voor de nacht. Het advies is om na zonsondergang de regio rond Station Termini de vermijden. Laten daar nou net veel hotels zitten. Ook die van ons. Tegen de stationsmuren tel je na 22:00 zeker 150 slapende mannen en dat is alleen nog maar rond het station! Echt te bizar voor woorden. We zijn behoorlijk bereisd maar zo onveilig als in Rome heb ik me nog niet gevoeld. Ook mijn portemonnee is weggeroofd, met mijn opgespaarde verjaardagscentjes. We zijn bedreigd door een man met een stok die Erwin bijna op z’n kop sloeg. Het is dat ik riep, echter vloog de man gelijk achter mij aan. Met mij gingen er nog meer op de vlucht. Ik kon schuilen achter eens auto. En dan nog de tientallen keren dat één blik al zorgt voor het gevoel van snel wegwezen. Rome is leuk met al die oudheid, maar je moet echt constant op je hoede zijn. De politie doet het niet voor je. 

Verder hadden we het best leuk hoor, we klagen (bijna) niet. Morgen weer lekker naar huis, want we hebben na gemiddeld 10km per dag wandelen geen voeten meer over.. Yese Here we Come!