Ontspannen op Koh Samui

Beste lezers,  (361 lezers met meer dan 2500 page views, bedankt! 😳🫨😁)

Het bloggen en filmen is op een lager pitje gezet, gewoonweg omdat we niet veel bijzonders mee maken. We vieren namelijk eindelijk echt vakantie door zo min mogelijk te doen. We liggen nu al voor de derde dag op rij zomaar aan het strand, beetje in de zee zwemmen en een beetje in het zwembad poedelen. We hebben een prachtig hotel met een kamer met toegang tot het zwembad. Ideaal. We hebben een sportschool hier waar we af en toe wat doen en naderhand neem ik elke dag een massage op het strand. Heerlijk. Uit zelfbescherming hebben we 3 dagen bijgeboekt tot donderdag, om ‘rupsje nooit genoeg’ te temmen. 
 

Koh Samui is een eiland waar we echt naar uitkeken omdat iedereen er komt en iedereen het er over heeft. Ik vind het wat overrated. Niet dat het niet leuk is, want dat is het zeker wel, maar het is compleet anders dan voorgesteld. 

Het is door de corona hier behoorlijk vervallen geraakt. Het eiland is te afhankelijk van toerisme geworden en hierdoor zijn vele hotels en andere toko’s failliet gegaan. In het straatbeeld levert dit  een vervallen rommelige bende op met tussendoor super sjieke hotels. 

Nog een interessant fenomeen om rekening mee te houden is het financiële aspect. De meeste prijzen moet je x 2 of x 3 doen. Waar we in Chiang Mai voor 80-100 baht een taxi pakten, heb je hier eens taxi voor 300 baht. Eten doe je hier iets goedkoper dan de Europese prijzen, maar bij een restaurant waren wij gister toch 50€ euro kwijt. Een hotelovernachting kost ook snel 150€. Vliegtickets naar Ko Samui zijn schreeuwend duur. Waar je overal heen vliegt voor 20 a 40 euro, vlieg je naar Ko Samui voor 250€ per enkele reis. En je moet nog terug! Zelfde prijzen. Je hoort me hier niet klagen of oordelen, echter is het iets wat opvalt. Wij kunnen het nog steeds makkelijk betalen (als Europeanen), maar mocht je naar Koh Samui gaan, weet je dit in elk geval vooraf. Een vakantie is hier net zo duur als op Ibiza. 

Tijdens het zwemmen in de zee werden we elke keer geprikt, een soort fijne naaldenprikken, maar we zagen maar niet wat het was. Ook op internet wordt de vraag in verschillende fora geplaatst, maar iemand van het hotel had antwoord. Het zijn watervlooien die zowel in het water als op het zand zitten. Ze zijn te klein om te kunnen zien, maar de gemiddelde local gaat dus niet het water in als er regen in de lucht zit; dat is het moment dat de vlooien toehappen. 

We hebben in (het enige) sjiek winkelcentrum met erg dure prijzen rondgewandeld. De kleding is hier vele malen duurder dan thuis. Denk aan polo’s / t-shirts vanaf 5000 baht. (€130) Ook keken we in de etalage van een makelaar; de goedkoopste huisjes waren 5 ton in euro’s, tot ongeveer 15 miljoen euro. Bij de makelaar in Chiang Mai waren de huizen net zo mooi en zat je voor 60k gebakken!

Hier is het Ibiza van Thailand. Hier zit alle jetset. Het is goed uitrusten, weinig te beleven en weinig te kopen. Aan de gevels bij de winkels is er veel Russisch en Ivriet (Hebreeuws) terug te lezen. Op het strand wordt je ook standaard met ‘shalom’ aangesproken. 

Velen vragen of Erwin inmiddels hersteld is. Hij is alweer 5 dagen beter gelukkig; echter is het nu mijn beurt. Flink beroerd en verhoging. Hopelijk is het snel over. We hebben gelukkig goed weer (dat betekent bewolkt, met zo’n is het echt veel te warm), behalve ‘s avonds. We zitten op Koh Samui buiten het regenseizoen, maar wij treffen het. Ik heb hier de millimeters van een heel jaar Holland al voorbij zien komen. Al met al weer een rijke ervaring!